وصیت نامه شهید رمضان بهرامی
"بار خدایا الان که دارم این وصیت نامه را می نویسم اولین وصیت نامه ام است که می نویسم
خداوندا از تو می خواهم که توفیق شهادت را نصیبم کنی ، مرگی پر افتخار که بارها به آن نزدیک شده ام ولی نصیبم نشده است شاید لایق شهید شدن نباشم زیرا که شهید مقامی والا دارد و من فردی گنهکارم و خوارم .
اینک به یاد تو به جبهه می روم نه برای انتقام بلکه به منظور احیاء دینم و تداوم انقلابم پای در چکمه می کنم خدا و امام زمان (عجل الله تعالی فرجه ) و نایب بر حق او را به یاری می طلبم و از او می خواهم هدایتم کند و به آن سوی و به آن راه که خود به صلاح می داند هدفم خدا مکتبم اسلام، رهبرم روح الله است هر قدمی که بر می دارم و هر گلوله ای که شلیک می کنم و قلب دشمن را هدف می سازم و بیاری خدا باشد.
برای هر گلوله ای که به بدنم می خورد. با یاری خداوند تحمل کنم دردش را و زجرش را که شیرین تر از عسل است بنوشم ،
در آخر وصیت نامه ام از پدر و مادر و برادران و خواهران و فامیلان می خواهم کهدر تشییع جنازه ام فقط ذکر خدا را داشته باشند و الله اکبر را تکرار کنند
و از آن برادر کوچکم می خواهم به درس خودش ادامه بدهد تا بتواند خدمتی برای اسلام بکند و راهم را ادامه بدهد.
انشاءالله
ما مدیون خون شهدا هستیم. امام خمینی "